Julia's POV
Co takiego podarował? Śmierć.
Stałyśmy na cmentarzu pełnego ludzi. Izabela miała wielu przyjaciół, była cudowną osobą. Czemu to spotkało właśnie ją?
Ktoś miał jakiś motyw żeby ją zabić?
Raczej wątpię, była bardzo miła, pomagała wszystkim. Miała zacząć 2 rok studiów. Chciała być lekarzem, chciała leczyć i ratować ludzi.
Słyszałam jak Weronika obok mnie cichutko łka. Wiedziałam, że musiało jej być ciężko, utrata siostry…
Chwyciłam moją przyjaciółkę za rękę. Chciałam dać jej znak, że zawsze będę z nią, może na mnie liczyć.
Znamy się od małego, razem bawiłyśmy się w piaskownicy i sypałyśmy w siebie piaskiem jak któraś nie chciała pożyczyć drugiej łopatki. Na to wspomnienie moje kąciki ust lekko się podniosły. Zaraz potem przypomniałam sobie, że jestem na pogrzebie.
Wokół wszyscy ubrani byli na czarno. Wiatr lekko podwiewał moje blond włosy. Nie padał deszcz, ale było pochmurno, tak jakby zaraz miałoby lunąć. Ceremonia bardzo się dłużyła. Zdążyłam powspominać chwilę które spędziłam z Izabelą. To ona zawsze nas godziła, uspokajała. Smutno będzie bez niej.
Przyszedł czas na składanie kondolencji. Stałam obok niej i patrzałam jak ludzie bez żadnego wyrazu twarzy przytulają ją, po czym kierują się do miejsca stypy. Gdy już wszyscy odeszli, Weronika odwróciła się w moją stronę. Przyciągnęłam ją do siebie i przytuliłam bardzo mocno. Zaczęła płakać. To nie był szloch taki jak podczas pogrzebu, to był prawdziwy płacz.
-Wszystko się jakoś ułoży- powiedziałam do przyjaciółki ze łzami w oczach. Wiedziałam, że będzie dobrze, nie pozwolę, żeby przez to co się stało zniszczyło ją. Wyciągnę ją z tego. Pomogę jej. Ona była przy mnie w ciężkich chwilach.
-Dziękuje- Wtuliła się we mnie jeszcze mocnej. Trwałyśmy tak chwilę po czym odsunęła się, otarła łzy, uśmiechnęła się i lekko pociągnęła mnie w stronę budynku.
Wytrwamy, razem.
~*~
Hej! Wstawiamy już prolog (mamy tępo), krótki ale jest! Nie wiemy kiedy będzie I rozdział bo zaczyna się szkoła. A tymczasem piszcie co sądzicie o prologu. Zapraszam do komentowania!
Julia
Zapisujcie się do listy informowanych! (zakładka z lewej strony bloga:)
CZYTASZ = KOMENTUJESZ
świetny ajhdsahghjgjgaasdhfas :)
OdpowiedzUsuńNie wiem właściwie co powiedzieć. Zapowiada się smutno, przynajmniej na razie. Wyobrażam sobie, jak Weronika cierpi i przykro mi z powodu straty. Dobrze, że obok niej jest przyjaciółka... Opisy są ładne, wszystko idzie sobie dobrze wyobrazić. Czekam na pierwszy rozdział! @_luvmyboobear
OdpowiedzUsuńswietny:)
OdpowiedzUsuńsuper prolog, i bardzo podoba mi się szablon (gł. nagłówek) x /aggie @cityofjdb
OdpowiedzUsuńAFAEFUERIFVRUVEINCFDEJFUFGQEIUGFG *.*
OdpowiedzUsuńBĘDĘ CZYTAĆ! <3
@4bestfriends4
xdxd
Hahahah, to ja, Nati ;>
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńPodoba mi się, jak na początek jest bardzo dobrze. Zdania czyta się z łatwością, co jest ogromnym plusem. Zaciekawił mnie ten prolog, więc postaram się tu często wpadać :)
OdpowiedzUsuńŻyczę weny i dużo pomysłów na kolejne rozdziały, pozdrawiam Diane.x
Zapraszam do siebie, może się Wam spodoba [[http://gray-abyss.blogspot.com/ ]] :)
Prolog jest bardzo smutny, ale zapowiada się ciekawie :) Czekam na pierwszy rozdział xx @awwhbrooks
OdpowiedzUsuńJuż kocham tego bloga <3
OdpowiedzUsuń@andzia516
zapowiada się ciekawie... świetnie piszesz ♥♥
OdpowiedzUsuń@Mrs_Ola_Bieber
ciekawie się zaczyna, będę czytać :)
OdpowiedzUsuńJejku, już mi się podoba <3
OdpowiedzUsuńŚwietnie piszesz + śliczny wygląd bloga :))
-@luuuvmyswaggy
www.teenage-dirtbag-ff.blogspot.com
Świetny . Czytam dalej
OdpowiedzUsuńZapraszam
Best-fucking-friends.blogspot.com
Challenge-friends.blogspot.com
@martamisiaczek
świetny prolog :)
OdpowiedzUsuńMasz bardzo lekki styl pisania xd
Lecę do rozdziału pierwszego xx
/@justin_ma_swag